Σχολεῖον Ψαλτικῆς
Sholeion Psaltikis

Κοίμηση π. Ακακίου Δανιηλίδη

Με ιδιαίτερη συγκίνηση σας κάνουμε γνωστή την κοίμηση του αγαπημένου μας γερο-Ακακίου, Γέροντος της Ιεράς Αδελφότητος των Δανιηλαίων, ενός εκ των κορυφαίων ψαλτών του Αγίου Όρους (+10/23 Ιανουαρίου 2023). 

Ο γερο-Ακάκιος γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Καβάλας το 1933 και ενετάχθη στην Ιερά Αδελφότητα των Δανιηλαίων το 1951! Μαζί με τους πατέρες της γενιάς του Γρηγόριο ιερομόναχο (+2016), Δανιήλ μοναχό (+2022) και Στέφανο μοναχό (+2015) και υπό την καθοδήγηση αρχικά του γέροντά τους Γερο-Γερόντιου συνέχισαν το διακόνημα της ψαλμωδίας που τους παραδόθηκε και το γιγάντωσαν ψάλλοντας επί πενήντα έτη αδιάλειπτα σε όλες τις πανηγύρεις του Αγίου Όρους, εδραιώνοντας με την παρουσία, το κύρος και το ήθος τους αυτό που σήμερα ξέρουμε ως αγιορείτικο ύφος «της ερήμου». 

Κατά πολλούς είχε την πιο χαρακτηριστική και ωραία φωνή του Αγίου Όρους! Όλοι οι παλαιοί μοναχοί αλλά και προσκυνητές που είχαν την ευλογία να τον ακούσουν αυτό μας τόνιζαν πάντοτε. Ήταν δεινός ερμηνευτής, κατανυκτικότατος και ταυτόχρονα ηγεμονικός! Πως το κατάφερναν αυτό οι Δανιηλαίοι πατέρες, τόσο διαφορετικές φωνές και να ακούγονται τόσο ωραία όλοι μαζί! «Οι φωνές μας χώνευαν»… όπως χαρακτηριστικά είχε πει και ο γερο-Δανιήλ.  

Ο γερο-Ακάκιος σταμάτησε να ψάλλει στα τέλη της δεκαετίας του 1990 λόγω ενός -όχι μεγάλου- προβλήματος στη φωνή του. Προτίμησε να αποσυρθεί από τις μεγάλες αγρυπνίες και πανηγύρεις και κλείστηκε στη μετάνοιά του, από την οποία πολύ σπάνια και μόνο για λόγους υγείας έφευγε. Δεν έλειπε ποτέ από τον ναό και ήταν από τους πρώτους που πήγαιναν στην ακολουθία! Παρότι λιγομίλητος, όταν «τον ενοχλούσαμε» μας μιλούσε με ζήλο για την ψαλτική, μας εξιστορούσε γεγονότα από το παρελθόν και μας συμβούλευε πατρικά. Ήταν από τους πιο αγαπητούς μοναχούς του Αγίου Όρους και έχαιρε του σεβασμού όλων.  

Όπως είχαμε γράψει και στην κοίμηση του γερο-Δανιήλ, αυτός και οι συμμοναστές του διέδωσαν το αγιορείτικο ύφος σε όλο τον κόσμο και αποτέλεσαν πρότυπο για πολλούς νεότερους ψάλτες, μεταξύ των οποίων και για τους ιδρυτές και δασκάλους του Σχολείου μας. 

Τα τέλη του ήταν ειρηνικά, ανάμεσα στους αγαπημένους του πατέρες που τον διακόνησαν με αγάπη και αυταπάρνηση μέχρι τελευταίας του αναπνοής, όπως και εκείνος είχε διακονήσει τους παλαιότερους. 

Καλό Παράδεισο και να έχουμε όλοι την ευχή του! 

Email
Facebook
WhatsApp
VK
Print